H
Hellequin
Guest
Atlas (2018)
Servus, mei Freind, wo kimmst du etza her?
Sooch, wie lang hamm mir uns nimmer gseeng?
Naa, naa, dis basst scha, iech waß, dasse draam,
iech war grood erst im Schdrooßngroom gleeng.
Ja, s'hott me grissn, iech hob nimmer konnt,
villeicht hobbe an Herzinfarkt griggt.
Deed me net wunnern bei der Blaggerei
wal da Himml, der hodd me nie gmiggt.
Gott hodd sich dacht: "Sua a Oaschluach, der Bu,
den hodd aaner beim Deifl beschdellt!
Hie machin net glei, dis weer aweng oich,
ach, der dreggt etz sei Leem lang a Welt!"
Die, die e drooch, naa, die is ka Blanet,
a Blanet deed net ogwachsn saa.
Und aa net gsund, wal mei Buckl dutt wia
und die gett ma wie Sau auf die Baa.
Fria, do hobbes nu nett su oich gmerkt,
aber fria, do warre nuch glaa,
wosse doo kabbt hob, dis wa hold normol,
und villeicht dächde dis heit nu aa,
weern meine Hoor nu nett stellnweis su grau,
meine Nervn nuch holbwegs okee,
da Blutdruck net dauernd zu dief oder huach.
Naa, dis Leem, dis is echt nimmer schee.
Manchmol, doo denke, die Welt schmeiße weg,
villeicht schbringt me a bessere ô.
Wennes versuch, dann bereies sofort,
wal dann merke, do hänge mied drô.
"Gloor", saggt der Deifl, "dis ollas muss weg.
Brich etz aus, Bu, und sei net nervees!
Gnochn und Musgln, Kuapf, Schnaggl und Oasch:
Wos willsdn etz nuch mit dem Kees?"
Ofdamol miechade echt auf ihn hoing
aber dann sterre doch widder auf.
Servus, mei Freind! An die Welt binne gweent.
Iech ge weider, sulange nuch schnauf.
Servus, mei Freind, wo kimmst du etza her?
Sooch, wie lang hamm mir uns nimmer gseeng?
Naa, naa, dis basst scha, iech waß, dasse draam,
iech war grood erst im Schdrooßngroom gleeng.
Ja, s'hott me grissn, iech hob nimmer konnt,
villeicht hobbe an Herzinfarkt griggt.
Deed me net wunnern bei der Blaggerei
wal da Himml, der hodd me nie gmiggt.
Gott hodd sich dacht: "Sua a Oaschluach, der Bu,
den hodd aaner beim Deifl beschdellt!
Hie machin net glei, dis weer aweng oich,
ach, der dreggt etz sei Leem lang a Welt!"
Die, die e drooch, naa, die is ka Blanet,
a Blanet deed net ogwachsn saa.
Und aa net gsund, wal mei Buckl dutt wia
und die gett ma wie Sau auf die Baa.
Fria, do hobbes nu nett su oich gmerkt,
aber fria, do warre nuch glaa,
wosse doo kabbt hob, dis wa hold normol,
und villeicht dächde dis heit nu aa,
weern meine Hoor nu nett stellnweis su grau,
meine Nervn nuch holbwegs okee,
da Blutdruck net dauernd zu dief oder huach.
Naa, dis Leem, dis is echt nimmer schee.
Manchmol, doo denke, die Welt schmeiße weg,
villeicht schbringt me a bessere ô.
Wennes versuch, dann bereies sofort,
wal dann merke, do hänge mied drô.
"Gloor", saggt der Deifl, "dis ollas muss weg.
Brich etz aus, Bu, und sei net nervees!
Gnochn und Musgln, Kuapf, Schnaggl und Oasch:
Wos willsdn etz nuch mit dem Kees?"
Ofdamol miechade echt auf ihn hoing
aber dann sterre doch widder auf.
Servus, mei Freind! An die Welt binne gweent.
Iech ge weider, sulange nuch schnauf.
Zuletzt bearbeitet von einem Moderator: