Boandln zöht
Zwoa Schulabuam, der Bam hod’s gratzt,
die hom im Pfoahof Öpfe g’statzt
und hom, dass neamt beim Täun entdeckt,
si‘ glei‘ im Boandlhaus vasteckt.
Do drinnen woas ma‘ jo is‘ Ruah,
es lieng ja grod nur Boandln g’nua,
so dass der Täulung, um die’s geht,
damit jetzt nix im Weg no steht.
Alloa, da Messner der do kimmt,
im Karner glott a Stimm‘ vanimmt,
die sogt, es stöht eam auf die Hoar:
„Fia di‘ a Boa, fia mi‘ a Boa“.
No, schnella is‘ der nia no g‘rennt,
mit Ganslhaut im Unterhemd,
damit, dös no‘ vom Grausen plogt,
er von der G’schicht an Pforra sogt.
Und kaum, dass er den no dablickt,
do schreit er scho, dass der daschrickt:
„Hochwürd’n, dort im Boandlhaus,
do zöhn si‘ Tode d‘Boandln aus.
H. G. W.